Quot gemitus duxere viri, quot femina questus,
Saxa per et lateres dum peritura ruit.
Heu loca Sirenum in vastum conversa sepulchrum!
Nunc cruce funerea sola nigrescit humus.
Quando modus lacrymis erit, aut, Deus, iste quiescet
60Ensis? an est nostri sic tibi pulsus amor?
Dum loquor extremis morbus perlatus ab Indis
Italiam atque oras, Sequana, tabe tuas
Inficit: horresco memorans! singultibus aedes
Insuetis resonant: mors rotat atra manus.
Non validae aetati teneris nec parcitur annis.
Mors, quot cara eheu dissociata tibi!
Heic matris leto superaddita funera natae,
Mittit et inferias flens ibi sponsa viro
Interitura! Patrum densantur ubique domorum
70Natorumque neces; luctus ubique, pavor.
Marmoreis ubi picta nitent aulaca columnis,
Lodix iniicitur pulla cadaveribus.
Atque ubi festivos plangebant corpora saltus
Vespillo victor fertque refertque pedem.
Extulit exanimes qui composuitque feretro
Nescius est an cras ipse ferendus erit.
Sternuntur passim dilapsa cadavera tabo
Nam non sunt dextrae condere mille satis.
O nostri miserere, Pater, peccasse fatemur,
80Nos nos non patimur poncre tela Deum.
At satis. In melius referemus, tu annue coeptis,
Consilia admoniti est discere iustitiam.
