Pagina:Scriptores Minores Historiae Danicae Medii Aevi vol 1.djvu/104

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

98 SCRIPTORES HISTORIÆ DANICÆ MINDRES

X

Vermunåus enim Prudens dictus est. Hic filium genuit, Wffi nomine, qui usque \ac/) tricesimum etatis sue annum fandi possibilitatem cohibuit propter enormitatem imjoroperii, quod tune temporis Danis ingruerat, eo quod in ultionem pa/ris 5 (duo) Dani Suetiam profecti patricidam suum una interemerant. Nam et tune temporis ignominiosum extitit imo/'operium, si solum duo iugularent, presertim cum soli strenuitati tune superslitiosa gentilitas operam satageret inpendere. Prefatus itaque Wermundus usque ad senium regni sui gubernabat

10 imperium, adeo etiam tandem etate consumptus, ut oculi eius pre senio ealigarent. Cuius debilitatis fama cum \in} Transal- 6inas partes erebruisset, elationis turgiditate Teotoniea intumuit superbia, utpote suis nunquam contenta terminis, \el) furoris sui rabiem in Danos exacuit imperator, se nouum Danorum

15 regno conquisito sceptrum nancisci conspicatus. Delegantur itaque spiculatores, qui turgidi principis iussa deportent prefato Danorum regi, sciiicet Vermundo, duarum {ei rerum/ prefigentes electionem, quarum pars tamen neutra extitit eligenda; aut enim regnum iussit Romano resignare imperio et tributum

20 soluere, uel athletam inuestigare, quz de eo cum imperatoris campione calleat monomaehiam committere. Quo audito regis extitit mens consternata; totiusque regni procerum legione corrogata, quid facto opus sit, diligenti inquisitione percune- tabatur. Perplexam se namque {regis/ autumabat autoritas,

25 utpote {cum ei), cui ius incumbebat decertandi et regno palro- cinari tenebatur, uultum ceeitas obnubilauerat, et regni heres elinguis factus desidia torpuerat, ita ut in eo communi asser- tione nulla prorsus spes salutis extiterit. Nam ab infantia prefatus Wffo ventris indulgebat ingluuie, et Epicureorum

30 more coquine et cellario offitiose alternum impendebat obse- quium. Potius {tamen} industria quam /orpore istis inseruiit; etenim in iuuenilem constituit etatem robur corpori conseruare indefessum. Corrogato itaque cetu procerum totiusque regni placito eelebrato Alamannorum rex ambitionem explicuit;

1. unde (pro V^munds .n.). 2 — 3. fandi possibilitatem: Martian. Capell. IV, 335 (p. 101 Eyssenh.). 3(6). imperii. 4, prius. 14. se non. 15. conspicat. 18. tam. 20. quod. 25. uis. 27. dignus. 31. tn

�� �