Pagina:Scriptores Minores Historiae Danicae Medii Aevi vol 1.djvu/355

E Wikisource
Jump to navigation Jump to search
Haec pagina nondum emendata est

COMPENDIVM SAXONIS. LIB. VIII 337

ac motus fuit propter vituperacionein domini sui, vt inter verba narrantis spiiilum exalaret. Pilus eciam fetidus, quem Thorkillus ostendit in leslimonium dictorum suorum, propler intollerabilem fetorem multis causa mortis fuit.

XVII. Defuncto Gorm successit ei filius suus Gøtricus, 5 qui et dictus est Godfridus. Hic non armis solum probissimus fuit, sed eciam adeo liberalis, vt hin gyefmild sit vocatus. Eo tempore venerunt duo pugiles, Bero et Reuo, ad regem Norwegie Gøtonem ; qui Reuonem magis honorans magni ponderis armillam ei donauit. Quo viso quidam de aula lo dixit, neminem in liberalitate preferri posse Gøtoni; at Reuo, qui donum acceperat, pretulit Gøtricum. Tune quidam Vluo ei contradixit (et) pignus super hoc posuit, si Gøtricus plus sibi dåret. Reuo igilur in Daciam pergens inuenit Gøtricum stipendia inter milites diuidentem; a quo, quis esset, inter- 15 rogatus, Vulpecule sibi nomen esse dixit. De quo dicto cum aliqui riderent, ait Gøtricus, vulpem solere capere predam ore, detractumque proprio coUo torquem inseruit ori eius; quem Reuo statim in brachio suo posuit ipsumque auro ornatum omnibus ostendit; reliquum vero brachium quasi ornatu 20 vacuum occulcius portauit. Qua industria ornatum consimilem priori a rege recepit. Gauisus ergo Reuo, non tam propter magnitudinem doni quam propter victoriam litis inite, regi retulit vniuersa. Reuersus igitur Reuo in Norwegiam Vluonem pignus soluere recusantem occidit, filiamque Gøtonis captam 25 Gøtrico pro vxore adduxit.

1. et motus S. 4. intolerabilem S. 5 . Inscriptio in D : Gotricus539; in A: De Rege Gotrico, qui eciam fuit dictus gotfridus, et in marg.: Lxv. Gøttric Gorm føn l^allet Godefred. — 5. grom D. Gøtricus plerumque DV, Gotricus AS. 6. Gotfridus A. probiss. solum AS. 7. tiingyefmil V; hingiefmj'ld A; iiingefemild S (hin gj-afrailde Ann. Ryens.). vocatus om. D, sed dictus in fine versus add. D^. 8. Reuo semper scribo; in codd. sæpe Reno praue scribitur, et sæpe vix discerni potest, utram formcim scriba voluerit. 9. gøtiio(nem) S ubique; Goto Saxo. 11. proferri D. 12. vluo quidam S; vluo ex vlna corr. D^; vlna V. 13. et addidi. 14. daniam S. 16. wlpe- cule DS. 18. quem D^; quos DV; quod AS. 20. ornatu SD-V'; ornatum DVA. 21. Quia A. 22. non DV {Saxo); nam(!) A; om. S. 23. inuite D {et initio S, in quo verba quædam post inile inserenda in summa pagina addita sunt; sed hæc præter prima cum vluone certo legere et intellegere non polui).

�� �