Pagina:Scriptores Minores Historiae Danicae Medii Aevi vol 1.djvu/417

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

COMPENDIVM SAXONIS. LIB. XIII 399

Kanutus rogauit, vt vltra festum dis/«/eraret; agebatur enim oclaua Epyphanie. Quo respondente se nullo modo vllerius dis/«/eratuium, Kanutus se sponsorem fecit pro rustico, pro- mittens eum sufficienter corrigendum. Dum hec dixisset, vidit socios Magni de latibulis prodeuntes; quesiuit, cur tot 5 armati adessent. Magnus respondit, iam de regni successione agendum; cumque Kanutus oraret, vt pater suus multo tem- pore feliciter regnaret, diceretque non esse opus loqui de successione, obiurgantis more Magnus eum grauiter inuadebal. Videns igitur Kanutus insidias preparatas, gladium destringere lo voluit; quein dum ad medietatem extraxisset, Magnus caput eius diuidens ipsum exanimauit; cuius corpus alij coniurati cuspidibus perforabant. Vbi autem sanguis eius terram teligit, fons scaturiens erupit.

VII. Audientes necem eius filij Skialmonis, qui eum 15 Kanuto educati fuerant, adeuntes regem petebant, vt corpus eius Roskildie sepelire possent; qui friuola causa allegata negabat, forsan mortuo non cupiens sollempnitatem tanti loci. Deduxerunt ergo corpus in Ringstath ibique illud sepelierunt. In via autem, vbi eum feretro pausabant, fons puleher erupit, 20 multisque aliis signis dominus eius merita comprobabat. Publieata autem nece ipsius totus populus adeo indoluit, vt dimisso conuiuio, quo tali tempore gaudere consueuit, publicura luetum ageret, parricide horrendas maledieeiones imprecando. Magnus autem malignus, quasi emulo mortuo iam totaliter 25 seeurus, eum suis sociis magno gaudio tripudiabat. Oetauo autem die post mortem Kanuti vxor eius Ingeburgh Walde- marum filium est enixa. Haquinus autem nobilis ae filij

1 — 3. distuleraret . . distuleraturum (i. e. differret . . dilaturum) scripsi; dissimularet . . dissimulaturum codd. inepte; vid. snpra ad p. 373,5). 2. vlterius om. A. 8. opus esse AS. 10. distringere DVA; discingere, corr. ex distingere S. 11. extraxit V. 13. cuspidis V. 15. Audiens D. fkalmonis DV; fkyalmonis A. 18. negebat V. cupient^ {vel -te) A. 19. ringstadh V; ringstædti A; ringstedh S. sepilierunt S. 21. dominus deus eius m. S. 23. conswecit D. 24. picide AS; parifcide D; paricidie V. 25. totaliter iam AS; iam totaliter iam V. 26. tripudiauit DS. 27. ingeburegh S; ingborcli A. valdemarum S. 28. filium eius A. H. a. nobilis: præter hunc eiiam Petrus, Botildæ filius, a Saxone nominatur.

�� �