Œnuper edidimus. Vnde et nonnunquĩ similiter libri commentarii deducirt. Ieero de finibus libro. iii. Tu ipse cum tantum librorum habeas, quos hic tanden, -c uiris commentariosin quosdam inquĩ aristotelicos, ponitur etiam ab auctoribus c. , i, c, , is in singulari et masculino ac neutro in plurali in alia signiicatione, hoc em, -pero. itione et interpretatione auctorum, ut. A. Gellius, est adeo inquit probi graII. t, i commentarius satis curiose factus, et iterum, Nonnulli grammatici qui commentan. a in Virgilium composuerunt, iterum quoque noster Taurus in primo commentariorum quos in Gorgiam Platonis composuit scriptum reliquit. Quidam etiam talia huiusmodi opera commentum uocauerunt, ut Nsigidius Donatus Priscianus aliique nonnulli. Seruius uero commentarios etiam pro hoimbus accepisse uidetur, cum inquit supe. gror. primum supfluam mouent quaestionem commentarii, hoc est qui commenta ediderunt. Commeatus a simul eundo dicitut, et in utroque ntumero pro cibariis ad alimoniam reipublicae aut exercitus, aut alicuius multitudinis accipitur. Interdum etiam priuatin, ut Cicero pro lege manilia. Iam commeatu et priuato et publico prohibemur. Comperit etiam ipsum. m. finiens syllabam ante d, in omribus scripturis et sculpturis atiquis ut iamdiu iamdudium, quod ex iam et dudum quae duo paruumi temporis designant componitur, et de paruo tempore unius horae, aut semihorae aut duarurm trium ue aut quattuor etiam horarum certe breuissimi temporis dicitur, ut Virgiliiis in initio quatti, At regina graui iandudum saucia cura, et alibi in eodem libro, Talia dicenti iamdudum auersa tuetur, hoc est a pauco tempore citra. Quod sane ad praeteritum tempes ref, rripont, et futurum. Ad praeteritum quidem, ut Virgilius libro aeneidos primo, de Aaeenea et Achate inquit, landudum erumpere nubem Ardebant. Non. n. per multum tpruntis id cupierant, cum nec per horam ibidem stetissent, sed certe per tempus aliquid antequĩ id dicerent, quare exposuit Seruius. i. olim. Ad futurum uero refertur, ut idem ostemit Ving. libro. ii. de Sinone cum ait, Quid ue mororfsi omins uno ordine hentis athiuos Idque audire sat est, iamdudum sumite poeias. i. cito, ut exponit Seruius. Et hae sunt propriae significationes eius dictionis. s. ut diem in praeteritum uelfuturum non transgrediantur. Verum improprie et raro ab alquibus auctoribus pro eo quod prtprie est iampridem, aut iam olim positum comperimus, ut Macrobius in satutnalibus, Iamdudum inquit haec quaestio ab Aristotele et proposita est et soluta, tum dicere debuisset iampridem, aut potius iamolim. Plinius etiam libro. xxiIi. naturalis historiae sic inquit, Somno uero aut securitatibus iamdudum hoc fuit, quod illa Helena ante cibum ministrauit. Sed quia in huiuscemodi aeduerbiis differentias temporum designantibus difficultas nonnunquĩ esse uidetur, decreui illa per ordinem explanare. Et a dudum incipiens comperimus illud eandem prorsus cum iamdudum fignificationem detinere. Ita utnec diem proprie transcendat. Vt dudum intraui, dudum te expecto. i. hora aut semihora em uel duae uel tres, uel ut multum quĩttuor ex quo straui, et ex quo te expecto. Im proprie uero diem ac dies tramicendere nonnumquĩ ab auctoribus ponit Plinius libro. xyiiii. naturalis historiae iandudum inquit ex eadem hispania Ccliton uenit in italiam plagis utilissimum. L. iuius libro. xli. in eo inquit taptiuorum numero fibri, qui dudum fuerunt assueti apud pnos mihi crede opus in arce lacenorum fecere nuper, ̃si non longo tprunte a nunc dicitur. Ita tamen utnon ad praesentem diem, hoc est praesens tpuns referamus, sed ad praeteritos non modo dies, sed aliquando menses et etiam annos, quos pro conditione materiae complectitur, ut nuper inuenta em pixis, quam sideritem appellent. i. non multo tprunte ab hinc. Cicero de diuinatione, Neque ante philosophiam patefactam quae nuperinuenta est. Idem de amicitia, Neque. n. assentior iis qui nuperhaec disserere cxperuntt cum corporibus simul animas interire.
