ecα, aecαgτr uocabis deum parentem. Vnde Seruilianus pontifex teste Macrobio libro saturnalium prImio negabat oportere atro die parentare, quia tunc quoque Ianum Iouemque praefari necesse est, quos nominare atro die non oportet. Varro autem libro. i. de lingulatina ferialia inquit ab inferis et ferendo, quod ferunt tum epulas ad sepulchrumt quibus ius sibi parentare. Intercludo non solum n ante t, sed r ante c detinet. t ut quidam ferunt n ipsum euphoniae causa interiectum fuit, Ita ut sit iter tlaudo, us Virgilius, Interclusit hyems, et terruit auster euntes. Cicero, qui iter ponorum cadaut ribus corpoorum suorium intercludendum putauerunt. Nam introcludo cum o ante c est in interioribus cludo. Tento tentas similiter cum solo n ante t scribitur, et non p, et p litteras, ut inscii quidam putant. Nam non a temno sed a tendo, uel a teneo deriuatur, et secundum utranque deriuationem cum solo n scribendum erit. Nam tendo certe facit tentum. Vnde tentigo et tentorium et eius composita. lntendo intentum. Vnde intenti nerui uel cithararum uel arcuum. Extendo extentum, ut V irg. Ct s, quin extenta plagarum, Quattuor in medio dirimit plaga solis iniqui. Contendo conrentu. Vnde apud Ciceronem, contenta uoce dicendum. Nonnunquĩ et pro eo qui statui suo a cqescit, ut id paucis. n. minimilque natura contenta est. Et Horatius in primo sermonumi, Qui sit mecenas ut nemo quĩ sibi sorte, Seu ratio dederit, seu fors obiecerit ulla ontentus uiuat. facit etiam praetendo praetentum, ut Virg. Praetentaque littora uelis. Dstendo ostontium, unde ostentum ostenti, portendo portentum, unde portentum portenti. Et f ic secundum istos qui tentat quasi manum tendit, aut aliam corporis partem in id quod experiri uult et exquirere. Alii uero a teneo deriuari uolunt, quod ut aiunt ipsa uerbi significatio monstrare uidet. Nam tentare experir em uel inquirere, uerbo uel re quasi manu tenere. Cicero in paradoxis, Tentare uolui an ita dii possent, ut probarentur. Virgil. in. ii. aenei. Vix primi prclia tentant. Vnde a teneo uel tendo supinum fit tentum per solum n. Et inde tento frequentatiuum, et perticipii tentatus tentata tentatum. Cicero in officiis, Tentata res est ab omni genere hoinum. Quin et tentaturus ut Virgilius in. iiIi. aenei, Tentaturum aditus et quae mollissina fndi Tempora. Ante i consonans etiam potest n praecedentem syllabam terminare, ut conisigo coniugium. similiter ante u consonans, ut conuerto, conuitium, quod teste L. abeone iurisconsulto dicit uel a concitatione uel a conuentiu, hoc est a collatione uocum. Ium. n. in unum complures uoces conferunt, conuitium appellatur, quasi conuocium. et subdit quod autem nec in cctu, nec uociferatione dicit conuitium non proprie dicitur. Ante x similiter potest n syllabam terminare, ut anxius, anxu de queiio in seq uentibus uidebimus. Verum si dictio terminata in n componatur cum alia dictione incipiente a b uel a p uel ab l uel ab m, mutatur n in m ut combibo, imbuo, quod proprie est teste Seruio in bucolicis incoho et initio, sed ut ait reperis etiam apud antiquiores pro eo quod est perfundo et madefacio. Impius compitum, quod teste Seruio in secundum geor. quadriuium est ab eo quod est multae uiae in inum confluant. Virgilius, Premiaque ingres pagos et compita circum Thesidae pofuere. lllido collido et collidium immunis communis. tDE Syllabis desinentibus in p. n p nulla syllaba terminatur, nisi sequens quoque abilla incipiat, ut supplicium supplico appeto appello apparet Hippocrates Hippocoon. de quibus in suis gftionibus uidebimus. Lippus is dicitᷣ, qui habet lachrymantes oculos, plenosque macore et putore, et ut quidam ferunt quasi λiαy. i. abundanter pus. I. putor, ita
