 I |
III  |
II. - CREPEREIA TRYPHAENA
45 In nigros circum taciturna lucos
fugerat cornix, repetebat urbis
turba corvorum memorum quadratae
saxa Palati, cum solum Tuscum decimo die te
50 redditit maio, Crepereia, soli
pronubam post innumera induentem
saecula gemmam. Vitrea virgo sub aqua latebas,
at comans summis adiantus undis
55 nabat. An nocti dederas opacae
spargere crinis ? Sed quid antiquis oculi videnti
nunc mihi effeti lacrimis madescunt?
quas premo curas alioque eundem
60 corde dolorem? Murteum vidi memor ipse sertum
quosque fulsisti religata crinis,
et manus iunctas tenuisque dextris
farris aristas.
65 Nota, post longos amethystos annos
quae refert alas oculis ruentis
gryphis et cervam, Venerique pupa
nota negata est. Crastina, sacris Lemurum tenebris,
70 nocte, cum pictae volucres tacebunt
et canes, nudo pede per soporam
deferar umbram, et fabas sumam iaciamque nigras
pone per noctem noviesque dicam
75 «His fabis, manes, redimo, Tryphaenae,
meque meosque». Dumque tu aversum sequeris manuque
tangis exsangui levis umbra dona,
tinnulo parcam moriturus aeri
80 respiciamque. En ades. Sic lectus eburnus olim
pallidam, me flente, nefas, habebat.
Sic eras, collo nitidum reflexo
fusa capilium.
85 Flamen oblitas grave tibiarum
nunc procul flenti mihi pellit auris
neniaeque urguent resonoque maesta
praefica lesso. Ducitur funus per aprica ripae,
90 murmur etrusco Tiberi ciente
triste, per sepes ubi gignit albos
spina corymbos. Floridam non te ruber igne Vesper
matris abduxit gremio morantem
95 nec faces «Hymen» pueri levantes
concinuerunt. Cymbiis fusis ego rite lactis
condidi mutis animam sepulcris
edidique amens «Have have» supremum
100 ipse «Tryphaena». Vesper adflavit pariis columnis
luteum molis iubar Hadrianae,
Pincium tranant fugiente corvi
agmine collem,
105 cum rapi sensim videor silentisque
inmemor cordis per inane ferri,
iam tuae frustra revocante matris
voce Philetum.