 53. A Hasty Leave-Taking |
55. The Fall of New London  |
Ōlim multī armātī Americānī ad Canadam versus iter faciēbant, ut ibi cum Gallīs pugnārent. Quī postrēmō pervēnērunt ad lacum, quī transeundus erat, sī longius prō- gredī vellent; in lacū autem ultrō citrōque nāvis longa Gallica nāvigābat, nē quis ibi scaphīs transīre posset.
Americānī scīlicet nāvem longam sibi statim capiendam esse intellēxērunt. Conciliōque convocātō, cum variae sententiae dictae essent, subitō lēgātus quīdam, maximae virtūtis vir, imperātōrī “Ego,” inquit, “sī mihi mīlitēs sex et cuneōs complūrīs dabis, celeriter rem cōnficiam.” Mīlitibus cuneīsque datīs, lēgātus nocte intempestā ad navem longam clam scaphā vectus est; ubi cuneōs sīc īnseruit, ut gubernācula nūllam in partem moveērī possent.
Māne Americānī lacum trānsīre coepērunt. Quō animadversō, Gallī, quī nihil suspicābantur, vēlās passīs in hostēs impetum facere cōnātī sunt; at nāvis, ventīs statim ad lītus delāta, facile capta est ā quibusdam Americānīs, quī ad id ipsum in litore moratī erant. Nāve longa captā, scaphae Americānōrum sine ūllō incommodō ad lītus ulterius pervēnērunt, mīlitēsque rursus ad Canadam per montēs silvāsque lēniter prōgressī sunt.